Het is moeilijk om een moderne tv-kijker ergens mee te verrassen. Veel makers van shows proberen het publiek in vervoering te brengen om de felbegeerde kijkcijfers te krijgen. Maar er waren tijden dat op het “blauwe scherm” alles primitief en solide was. Tenminste, zo zou je Europese tv kunnen omschrijven voordat Bart de graaff kwam. Deze ongewoon korte man had het talent om van elke show een hansworst te maken.
Bart Frederikus de Graaff werd in 1967 geboren in Noord-Holland. Tot zijn 9e was het leven van de jongen onbewolkt, maar een ongeluk veranderde alles. In 1976 werd Bart aangereden door een auto. Hij raakte zwaargewond en weinigen geloofden dat hij het zou overleven. Maar de jonge De Graaf herstelde, hoewel hij gehandicapt bleef. Door zijn verwondingen kreeg hij ernstig nierfalen en zijn lichamelijke ontwikkeling stopte volledig.
Bart De Graaf zat dus voor altijd gevangen in het lichaam van een kind. Een ander zou in zijn plaats wanhopig zijn geworden, maar deze jongen besloot zijn nadeel om te zetten in een voordeel. Bart ging naar de televisie en werd na talloze audities presentator van een kinderprogramma.
Hij hield van zijn baan en besloot dat hij vroeg of laat zijn eigen tv-bedrijf zou hebben. De Graafs droom kwam uit in 1997. Hij opende een klein bedrijfje BNN (Bart’s News Network) en stortte zich volledig op creativiteit. Hij begon met een remake van de kinder TV show “Teletubbies” genaamd Teringtubbies. Het lijkt erop dat er geen vreemder spektakel kan zijn dan het origineel, maar De Graaf heeft de klus om een nog vreemdere remake te maken met eer geklaard.
Na wat experimenteren realiseerde De Graaf zich dat succes niet zit in platte grappen en gewiebel voor de camera, maar in het echte spel en provocatie. Daar heb je niet eens een script voor nodig – alles is gebaseerd op improvisatie. Dit is precies waar Barts eerste succesvolle project “W.K.I.J.S.V.W.M”, wat staat voor “Waar ben je klaar voor om midden in de nacht op te springen?”.
Het is een vraag die De Graaf aan verschillende beroemdheden in de uitzending stelde. En dan kwamen hij en zijn crew ‘s nachts bij hen thuis om gekke improvisaties uit te voeren. Een andere show, Try Before You Die, was nog gekker. De deelnemers renden naakt over het podium, voerden vernederende opdrachten uit en vochten zelfs. En in een van de afleveringen moest een meisje de schok van een verdovingsgeweer ondergaan.
Nog lelijker leek de actie die Bart “Spuiten en Slikken” noemde. Deze volledig immorele show bracht het tv-publiek in vervoering. Bart De Graaf zat boordevol ideeën, maar helaas overleed hij in 2002 op 35-jarige leeftijd. De showman besloot een niertransplantatie te ondergaan, maar zijn lichaam stootte het orgaan af en de man stierf.
BNN zonder Bart
De Graaf stierf, maar zijn zaak leefde voort. In 2007 werd het project “De Grote Donorshow” gelanceerd op de tv-zender BNN. In deze realityshow was de hoofdprijs… een menselijke nier. Een terminaal zieke vrouw beloofde deze aan de winnaar te geven. Er streden 25 kandidaten om de prijs en voor elk van hen was de overwinning van levensbelang.
De kijkers hielpen mee om de winnaar te kiezen. Ze stemden op de deelnemers van de show met behulp van sms. Het publiek had gemengde reacties op het programma. Sommigen eisten dat het verboden zou worden en noemden het walgelijk en onmenselijk. Anderen geloofden juist dat dit een nieuw woord is in de wereld van realityshows. Er waren mensen die het project “De Grote Donorshow” zagen als een eerbetoon aan de nagedachtenis van De Graaf, die ook een donornier kreeg.
En in de finale van de show kondigde bedenker Paul Remer onverwacht aan dat het een dramatisering was. Het doel van het programma was om aandacht te vragen voor het probleem van het tekort aan donororganen. Het speelde overigens zijn rol. In slechts één maand tijd werden er 7.300 nieuwe donoren geregistreerd in de donorbanken van Nederland!
